Ihlamurlar

Ben gidince bir daha gözlerini kaçırma
Kokla ıhlamurları onlar ayrılık bilmez
Kurusa da toprağı sakın öksüz bırakma
Gün olur bahar gelir de dalları eğilmez

Bana kalbim yetmiyor yalnız seni taşıyan
Ben gidince ağlama sular boyum aşıyor
Musa'ydı asasını hep kalbinden çıkaran 
Bu yenilgi bana çok atım yolu yolmuyor

Geç kaldık göremedik toparlanan baharı
İki adım ötede cemre düşmüş bir baksan
Ben gidince körükle yanıp sönen buharı
Kondüktöre haber sal yangın çıktı bu akşam

Seni bir kez görmeyen hasreti acı bilir 
Seni düşlemeyene ne sebil ne su gerek
Ben gidince turnalar düşlerinde gezinir 
Öyle dilek diledim elim yüze sürerek

Ben gidince başını beyazlarla donatma
O masumiyet zaten saçlarına tel olmuş
Bir daha kıpkırmızı, sofralarda oturma
Sende kalan satırlar nefesimde kül olmuş