Gül bahçe şahan şu eteğin alaz
Düşte gör eş mi ki özrün boynuma
Nefretim soğuk ya gülüşüm beyaz
Dilimdeki kin değil hasretim kor
Yüzümdeki gamze bu marazın kim
Değil intizarım şu gökyüzü mor
Pare pare olursun suretin kim
Anne ya ısıttıkça eriyen mum
Yaklaşan bu güne itirazım var
Sayıklarım adını, gidişin kum
Saçılır bohçası gençliğimizin
İştedir uğultusu ilk öpüşlerin
Yatakta duvarı selamlayışların
Gözleri kan çanağı oluşların
Uyku çok da menem bir şey değil sevgilim
Biraz uykusuz kal sen de
Akacak kılcallarından birazı maviliğinin
Elbet öksüz kalacağız bir gün ikimiz de
Ben de benziyorsam eğer çekildiğimiz resimlere
Paletimde dağ rengi varsa yine
Ve sesimde bariz güz kırıntıları
Tut şu bir türlü kurulmayan soframın ucundan
Tut
Ne yapsam
Yıkılmayan korkuluklarımdan