Dallarından nur akan bir nehirde durmuşum
Bir rüzgar uzundur çağırıyor beni
Aklımı kurcalayan soru neydi unuttum
İçerimden süzülen senin saçların mı
Dallarımı mor eden bir nehir biliyorum
Bundan bu şehirde bu gökyüzü bulanık
Tutup şu karanlığı adınla siliyorum
Ben uzun zamandır kendimden geliyorum
Sende sana benzeyen bir resim var mı
Kollarımın uzandığı yere doğru gözlerin
Tüm ışıklar sönmüş sen açıksın nasıl
İlk bakışta tuttuğum şu görüntün, şu sesin
Bulutlardan çalınmış haberin var mı
Dalgaların durduğu çekimde senin adın
Çok uzaktan denizleri ıslatıyor bakışın
Ta şuramda gittikçe çoğalan hakikatin
Bunu yalnız bir renkle açıklayamazsın
Saçlarını okşayan bir nehir oluk oluk
Ben sende durulurken kıyamettir kopar
Oturmuş göğsüme upuzun gülüyorsun
Sakın ki susmayasın söyleyeceklerim var
Sana hüzün besteledim alıp yakarsın
Yakmalısın, sırada yağmurlar var