Kalemine Misafir

Od'unu da kırardım oysa

Suyunu da taşırdım
Düşeceğin tüm çukurları kapardım da

Bana diline yeltenen ağacı göster

Çıkalım bu bahçeden, elma de
Söz dile benden testimi dağıt
Ayır koskoca dağları iklimlerinden

Sustun sen susunca bitti aniden telaş
İçlendin, dilinden düşmeyen bir denize
Bakıp o kızın gibi büyüttüğün denize
Niyedir sularsın tohumun kısırını

Ekmeğin bayatını

Kana kana suyun 

Acısını

Niyedir 

Erguvanlar yeşermez bahçemizde

Oysa bilmez

İnsanın çarmıhı da dilindedir 

Asası da acıyı ilk kez tutulduğu yerden devşirir
Sen ne kadar inkar edersen et
Bir elin durmadan göğsüme yeltenmektedir
Biliyorsun, adın gibi biliyorsun 

Kurtlanmış bir tabaktır bu dünya

Sevinçleri rahim

Üzünçleri dilemma 

Görüyorsun

Bu ayarsızlığı, bu Allah'sızlığı 

Bu yalnızlığı iki eli arkasında kavuşmuş 

Dönecek bir yön bırakmamış bana

Bunların hepsini biliyorsun

Biliyorsun, peki bana ne diye bu histerikli yüzünle gülüyorsun

Şu dünya seninle çekilecek bütün resimlere vardım

Gittin

Gidişine verilecek başka bir poz bulamadım

Sesimden ötesini istemedin bedende 

Bir şiir miktarınca yer almak kalemimden

Misafir ne kelime ev sahibiydin

Vallahi de sen billahi de sen

Tesbih tesbih döküldün dişlerimden