Korkuluk

Ağırsa ki tek hece dert omzuna
Gül bahçe şahan şu eteğin alaz
Düşte gör eş mi ki özrün boynuma
Nefretim soğuk ya gülüşüm beyaz

Dilimdeki kin değil hasretim kor
Yüzümdeki gamze bu marazın kim
Değil intizarım şu gökyüzü mor
Pare pare olursun suretin kim

Yardan öte candır, candan öte yar,
Anne ya ısıttıkça eriyen mum
Yaklaşan bu güne itirazım var
Sayıklarım adını, gidişin kum

***

İşte üçüncü bir el peyda olur soframıza
Saçılır bohçası gençliğimizin
İştedir uğultusu ilk öpüşlerin
Yatakta duvarı selamlayışların
Gözleri kan çanağı oluşların
Uyku çok da menem bir şey değil sevgilim
Biraz uykusuz kal sen de
Akacak kılcallarından birazı maviliğinin 
Elbet öksüz kalacağız bir gün ikimiz de

O gün sen sensen hala
Ben de benziyorsam eğer çekildiğimiz resimlere
Paletimde dağ rengi varsa yine
Ve sesimde bariz güz kırıntıları
Tut şu bir türlü kurulmayan soframın ucundan
Tut 
Ne yapsam
Yıkılmayan korkuluklarımdan